به گزارش وطن دیلی نیوز به نقل از دورنانیوز، شاید بتوان در یک جمله، عدم ورود آب کافی به دریاچه اورمیه را عامل خشکی پهناورترین دریاچه داخلی ایران و در حال حاضر یکی از شورترین دریاچه‌های دنیا عنوان نمود. با توجه به اینکه دریاچه اورمیه خروجی ندارد و به‌صورت بسته عمل می‌نماید، منابع اصلی تامین آب آن از طریق بارش مستقیم و رواناب‌های ورودی از رودخانه‌ها و آبراهه‌های منتهی از سطح حوضه و خروجی آب آن به صورت تبخیر می‌باشد.بنابراین هرگونه تغییر در میزان ورودی و خروجی آب از دریاچه، توازن آبی دریاچه را برهم می‌زند.

آنچه که اکنون بر سر دریاچه آمده است، عمدتا ناشی از مدیریت ناپایدار منابع آبی محدود حوضه و به‌ویژه برداشت بی‌رویه از این منابع جهت توسعه کشاورزی در سطح حوضه بوده است. علاوه بر عوامل انسانی روند کاهشی در پارامترهای اقلیمی حوضه به ویژه کاهش میزان بارش و رواناب‌ها در سطح حوضه و از طرف دیگر افزایش درجه حرارت و تداوم دوره‌های خشکسالی، منجر به تشدید شرایط خشکی دریاچه گردیده است. گرچه عوامل دیگری نیز به‌مانند احداث میان‌گذر، در تشدید وضعیت نابسامان کنونی دریاچه نقش داشته است.

بر اساس شواهد موجود و همچنین تجارب حاصل از دریاچه‌های با وضعیت مشابه اورمیه در سطح جهان، بدون شک تداوم روند خشکی دریاچه اورمیه خسارات و آسیب‌های بسیاری را بر سلامت و بهداشت ساکنین حوضه و معیشت آن‌ها، تخریب اکوسیستم و بخش کشاورزی حوضه (تخریب اراضی و باغات) را به همراه خواهد داشت. چالش‌ها و مسائل اجتماعی به‌مانند افزایش مهاجرت و حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ نیز از جمله آثار محتمل تداوم وضعیت کنونی دریاچه اورمیه می‌باشد. ایجاد و تشدید ریزگردها به‌ویژه ریزگردهای نمکی از جمله تبعات مستقیم خشکی دریاچه اورمیه بوده که به شدت سلامت ساکنین مجاور دریاچه و حتی استان‌های همجوار آن‌ها را تهدید می‌نماید. بر اساس تجارب موجود در سایر دریاچه‌های مشابه، برخی از بیماری‌های محتمل ناشی از ریزگردهای دریاچه شامل عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی، آسم، سرطان‌های ریه و مجاری تنفسی، افزایش فشار خون، حملات قلبی وافزایش سقط . . .