يکي ازجنبه هاي بارز امام علي (ع) برابر همگان دربرابر قانون و استفاده همگان ازسرمايه هاي ملي است. درنظام عدل امام علي (ع) هيچ يک از مسئولين عالي رتبه حق ندارند که براي خود امتيازات ويژه قايل شوند.

 شيوه عدل علي (ع) درابتداي حکومتش همگان را متعجب ساخت، چون تمام اموال و ثروت هاي کلاني راکه ازسوي خلفاي پيشين به اشخاص بخشش و عطا شده بود به طور کلي مصادره کرد. اين يکي از مهم ترين و صريح ترين روش هاي انقلابي و عدالت خواهانه آن حضرت بود که به مذاق خيلي ها خوش آيند نبود. زيرا با منافع و ثروت هاي بادآورده آنها کاملا درتضاد بود.

دراجراي عمل اسلامي و انساني، به هيچ کس ملاحظه اي نمي کرد و اين است معنا و مفهوم عدالت و مبارزه با تبعيض و افزون طلبي. حتي دربرابر برادرش عقيل که نزد آن حضرت آمده بود تا سهم بيشتري از بيت المال به او تخصيص دهد، با قاطعيت تمام، درخواست وي را رد نمود که نقل آن به کرات درتاريخ آمده است. بنابراين سيره علي(ع) و حکومت او چنان است که خود حضرت و نزديکان ايشان، مثل مردم عادي دربرابر قانون مساوي و برابرند.

او نمايندگان سياسي خود را نيز به اين امر سفارش مي نمايد، چنان که به مالک اشتر نخعي مي نويسد:« و اياک و الاستئثار بما الناس فيه اسوه»[نهج البلاغه، نامه 53]

یعنی: ازمقدم داشتن خود در اموري که مردم در آن مساوي هستند پرهیز کن

نویسنده : احمد علیزاده